TEMSIROLIMUS

Geen specifieke informatie beschikbaar.

SKP : Omdat het risico van eventuele blootstelling tijdens de vroege zwangerschap onbekend is, dient vrouwen in de vruchtbare leeftijd geadviseerd te worden niet zwanger te worden tijdens de behandeling met temsirolimus [SKP Torisel 07 2017].

Klinische en toxicologische informatie:

Eerste trimester
Humaan:

De passage van temsirolimus doorheen de placentabarrière is onbekend, doch verwacht (laag MG, lange T1/2 van temsirolimus en sirolimus) [Briggs]. Er zijn geen adequate gegevens over het gebruik van temsirolimus bij zwangere vrouwen [SKP Torisel 07 2017].

Dierexperimenteel:

Studies met dieren hebben reproductietoxiciteit aangetoond. In reproductiestudies bij dieren veroorzaakte temsirolimus embryo/foetotoxiciteit wat tot uiting kwam in mortaliteit en verminderd foetaal gewicht (met overeenkomstige vertraging in de ossificatie van het skelet) bij ratten en konijnen. Teratogene effecten (omphalocele) werden waargenomen bij konijnen [SKP Torisel 07 2017].

Tweede trimester:
Humaan:

Zie eerste trimester.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Derde trimester :
Humaan:

Zie eerste trimester.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Perinataal (steeds rekening houden met de gegevens bij de actuele trimester) :
Humaan:

Geen verdere gegevens zijn beschikbaar.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Opvolging :
Humaan:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Risico-categorie (Hale) :

L?

Farmacokinetiek:legende
% Eiwitbinding (moeder): 92
Distributievolume: 2.46 l/kg
Halfwaardetijd (moeder): 17.7 uren (temsirolimus), 73.3 uren (sirolimus)
Piekconcentratie in het serum (moeder): na 1 - 3 uren (sirolimus)
Overgang in de moedermelk: onbekend
Melk/serum ratio: onbekend
Geschatte max. inname (zuigeling): onbekend

Klinische en toxicologische informatie
Humaan:

Het is niet bekend of temsirolimus bij de mens wordt uitgescheiden in de moedermelk [SKP Torisel 07 2017], maar de overgang is verwacht (laag MG, lange T1/2 van temsirolimus en sirolimus) [Briggs].

Dierexperimenteel:

De uitscheiding van temsirolimus in melk is niet bestudeerd bij dieren. Echter, sirolimus, de belangrijkste metaboliet van temsirolimus, wordt uitgescheiden in de melk van zogende ratten [SKP Torisel 07 2017].

Humaan:

Anticonceptie voor de man is aangeraden. Dierexperimenteel onderzoek wijst op mogelijke verlaging vruchtbaarheid bij mannen.

Dierexperimenteel:

Afname van testikelgewicht en/of histologische laesies (bijv. tubulus atrofie en tubulus reuzencellen) werden bij muizen, ratten en apen waargenomen. Bij ratten gingen deze veranderingen gepaard met een verlaging van het gewicht van bijkomende voortplantingsorganen (epididymidis, prostaat, zaadvesicels).In reproductietoxiciteitsstudies bij dieren werden bij mannelijke ratten verminderde vruchtbaarheid en verminderde hoeveelheid spermatozoën gemeld. De blootstellingen bij dieren waren lager dan die welke gezien werden bij mensen die klinisch relevante doses temsirolimus ontvingen [SKP Torisel 07 2017].

Humaan:

Geen specifieke informatie beschikbaar over de overgang via het sperma.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Wetenschappelijke bijsluiter (SKP Samenvatting van de Kenmerken van het Product)

Briggs G, Freeman R, Yaffe S. Drugs in Pregnancy and Lactation, 10th edition, Philadelphia 2015;

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Geen specifieke informatie beschikbaar.